Damaraland

Na 2 dagen “kou” te hebben geleden gaan we de warmte weer opzoeken. We gaan naar Damaraland. Hiervoor moeten we 360 km rijden. Het wordt dus weer een lange dag hobbelen. Gelukkig rijden we het eerste stuk nog over asfalt en zoutwegen. We tanken en de ramen worden gesopt door 3 goedlachse dames. Ze doen uitermate hun best dus ik kan weer goed naar buiten kijken. Uiteraard geven we ze wat geld. Hierdoor wordt de smile nog een beetje groter. Omdat de wegen nu goed zijn ga ik ook een stukje rijden. Ik lijk wel een dwerg in die auto..Maar ik vind het wel super leuk. Als we de gravel wegen oprijden geef ik het stuur weer over aan Marco. Mijn pols vindt dit nog steeds niet leuk, dus we nemen geen risico. Na een aardig stuk gereden te hebben komen we in Uis aan. Ik had al opgezocht dat hier een leuk tentje zou zitten, Cactus coffee and tea garden. Nou deze zit er inderdaad. Het terras is gevuld met cactussen. Heel gezellig om te zien. Daarnaast hebben ze heerlijke cappuccino. We blijven hier ook maar gelijk lunchen want de broodjes hamburger zien er erg lekker uit...En wat een geluk ze zien er niet alleen lekker uit, ze zijn ook nog eens super lekker. Daarvan gaan we weer verder. We komen nu regelmatig kraampjes met herero en Himba dames tegen. Uiteraard stoppen we bij een kraampje om wat te kopen. We kopen 3 poppetjes en een ketting. We dingen maar heel weinig af omdat we met de dames en de 3 kleine kindertjes te doen hebben. Ze vragen of we ook nog iets te eten voor ze hebben. Ik ren nog net niet naar de auto maar uiteraard geef ik ze onze broodjes, kaakjes, crackers, chips (krijgen die kindertjes vast nooit en ik heb toch al een chipskont) en water. Ze vragen verder of we ook nog iets tegen de hoofdpijn hebben. Ik heb een strip paracetamol in mijn tas en ook deze geef ik aan hen. Volgens Marco ben ik geen zacht gekookt ei, maar gewoon een rauw ei :-). Ach ze zijn er heel blij mee en gaan gelijk de broodjes verdelen.  Hierna vervolgen wij onze weg naar onze lodge, Damara Mopane lodge.

De volgende dag gaan we naar Petrified forest, dit is een versteend woud. We komen heel oude bomen tegen die wel duizenden jaren oud zijn. We krijgen een rondleiding van Ingrid. Ook hier zien we weer zo’n lief klein poppetje. Uiteraard geef ik na de wandeling weer een veels te grote tip. Wat ben ik toch ook een watje hè. Daarna gaan we naar de Twyfelfontein, dit is een nationaal monument omdat het een van de meest interessante collecties van rots graveringen herbergt. Enkele tekeningen zijn 6000 jaar oud. Ze zijn gemaakt voor de nomadische SAN en Khokhoi. Ook hier gaan we met een gids op pad. We moeten een aardig stukje klimmen en klauteren om er te komen maar het is zeker de moeite waard.  Het zijn tekeningen van dieren, deze hebben een betekenis. De giraffe is bijvoorbeeld om regen te vragen. De leeuw is uiteraard de sterkste. Ook zie je voeten van mensen en dieren. Verder bezoeken we nog de Organ pipes en Burnt mountain. Hierna moeten we helaas nog een aardig stukje terugrijden. We worden weer helemaal door elkaar geschud. We nemen dan ook eerst een ijskoude cola als we bij onze lodge aankomen. Morgen gaan we naar Etosha....hopelijk heel veel beesten bekijken...