Bolsena en Civita Bagnoregio

Na een rustig dagje gisteren gaan we vandaag weer op pad. Eerst gaan we naar Bolsena. Na de auto geparkeerd te hebben starten we uiteraard met een cappuccino. Daarna lopen we naar de Collegiaal di Santa Cristina, een mooie kerk uit 1200. Hier bekijken we alle mooie fresco's, altaar, schilderijen en beelden. De kerk zou om 12.30 uur dichtgaan...nou dat klopt inderdaad. In het donker zoeken wij ons een weg naar de deur...op slot...gelukkig laat een Italiaanse dame ons er toch nog uit😇. Daarna lopen we door allerlei leuke straatjes naar het fort. Uiteraard staat deze weer op de berg. Dan komen we een leuk restaurantje tegen in een smalle straat. We besluiten hier te gaan zitten. Na 2 keer knipperen zit alles vol. Hier eten we een heerlijke pinsa. Volgens Marco zou deze niet zo groot zijn...had hij gezien bij de achter buurman...alleen had die de helft al op🤣. Maar lekker was deze zeker. Goed gevoed vervolgen wij onze weg naar het fort, helaas is deze dicht maar ziet er aan de buitenkant mooi en gezellig uit. Ik weet wel een goede weg naar beneden....deze was alleen ongelofelijk stijl naar beneden...gelukkig komen we heel aan. Helaas komen we geen ijsboer meer tegen..arme Marco. 

We gaan eerst naar Civita Bagnoregio een verlaten stad op een berg voordat we naar de bekendste cantina est est est rijden want deze gaat pas om 15.00 uur open. En dan.....komen we een ijsboer tegen...joepie Marco krijgt eindelijk een ijsje. Helaas is er geen parkeerplaats dus we springen uit de auto, kopen een ijsje en springen weer in de auto. Een klein stukje verder kunnen we parkeren en we lopen naar een bankje aan het meer om van ons ijsje te genieten.

Dan rijden we toch echt door naar Civita Bagnoregio. Het dorp is alleen te bereiken via een loopbrug. Gelukkig is deze niet stijl en daalt deze ook nauwelijk dus dat wordt weer een makkie😚. Het dorp is oud, toeristisch maar wel erg leuk. We gaan de kerk San Donata in, een hele oude kerk. Weer heel anders als de meeste andere kerken. Daarna lopen ee weer terug naar de auto...nou ja lopen...toch ook wel zwaar hijgend want terug is het nog steeds dalen en stijgen...moe maar voldaan stappen we in de auto om door te rijden naar est  est  est. De beroemde wijn. Het betekent hier is het, hier is het, hier is het. Deze is verkregen door een tocht van een bisschop die gek was op lekkere wijn, na een lange toch kwam hij eindelijk deze woorden tegen. Uiteraard mogen we deze ook weer proeven. De witte is lekker maar bij de rode trek ik alleen een gekke bek. Hij is sterk, frang en vies. Die kopen we dus niet.. daarna rijden we terug naar ons stulpje. Gelukkig hebben de Sandra's vandaag voor ons gekookt tijdens hun kookles  hopelijk vergiftiging zij ons niet...