Victoria falls

We werden om 7.30 uur door onze chauffeuse Mathilda opgehaald. Uiteraard weer langs migratie om Botswana uit te gaan. Daarna formulier invullen om Zimbabwe in te gaan. Hier krijgen we geen stempel, maar een met pen ingevulde sticker. We moesten dus even geduld hebben...daarna was het nog een uur rijden naar de Victoria falls. We willen eerst met de helikopter over de waterval vliegen. Marco is zo lief om dit voor mijn verjaardag te geven, wat een geluksvogels ben ik toch...is echt wel een mooi en bijzonder cadeau. Over de waterval is maar 15 minuten dus we nemen het naastgelegen wildpark ook maar meer. Is tenminste nog een klein halfuurtje. Na even gewacht te hebben, krijgen we wat informatie over de vlucht. Helaas zitten we niet samen in de helikopter maar met een stel uit Nieuw Zeeland. We worden allemaal gewogen en omdat ik het minste weeg mag ik lekker weer voorin, naast de piloot. Wat een mazzel. Wel jammer dat ik niet bij Marco zit, en hem ook niet goed kan zien alleen door een kleine opening.. je krijgt een koptelefoon op je oren tegen het geluid, want wat maakt het een herrie. Het vliegen in de helikopter over de Victoria falls is echt super spectaculair.. wat een uitzicht. Hij maakt 2 keer een 8 teken door de lucht zodat iedereen de waterval 2 keer kan zien. Ik zie ze lekker het meeste;-), want ja ik zit voorin. Denk dat de piloot het wel leuk vindt om mij naast zich te hebben want hij wijst mij de olifanten, nijlpaarden en buffels aan. Soms zegt hij wat tegen de andere door de microfoon. Na ongeveer 25 minuten zijn we weer terug. Jammer maar wel weer een geweldige ervaring rijker! Een helikoptervlucht blijft toch iets unieks om mee te maken. Daarna rijdt Mathilda met ons langs een baobab boom van 1500 jaar oud. Wauw wat een grote maar vooral dikke stam heeft deze boom. Hier staat weer wat mannen met souvenirs. We zien 2 mooie maskers, dus we laten ons weer gek maken en kopen deze. Vast tegen een goede prijs, Marco kan goed afdingen! Dan gaan we naar het Victoria falls park. Hier kun je een route langs de waterval lopen. Volgens Mathilda hebben we geen poncho nodig.... In het begin klopt dit ook en genieten we van het prachtige uitzicht. We denken elke keer dit is vast het mooiste en breedste stuk, maar elke keer wordt het nog mooier en spectaculairder. Wat een kabaal en wat een kracht heeft het water. Dus jullie begrijpen het al, eerst lijkt het net middel tegen, daarna lijkt het steeds harder te gaan regen..we worden dus klets en klets nat. Gelukkig schijnt het zonnetje en zijn we redelijk snel weer droog..na al deze overweldigende indrukken lopen we weer terug. Het is tijd voor de verlate lunch, deze doen we in het Victoria falls hotel...een statig Engels hotel. Prachtig om te zien. En de broodjes zalm en hamburger zijn ook nog eens erg lekker. Moe maar zeer voldaan rijden we weer terug naar onze lodge:-).