Okavanga delta

Vanmorgen zijn we weer op pad gegaan. Ons laatste verblijf in the Bush...Het eerste stuk is nog asfalt, daarna gaan we een gravel weg op. We worden gelijk weer lekker gehusseld. We komen onderweg heel veel giraffen, zebra's, impala's, buffels en andere hertachtige beesten tegen, namen weet ik niet allemaal;-). Bijna hadden we een giraffe op de motorkap...kwam opeens al gekke sprongen makkend te voorschijn. Nadat we de poort van het Moremi national park zijn ingereden rijden we vooral door een bosrijk gebied over zandwegen met diepe kuilen. Hier komen we in 30 km slechts 2 hertachtige beesten tegen...na even zoeken, want er staat geen bord naar sango safari, komen we aan bij onze lodge. We kunnen gelijk aan tafel voor de lunch. Daarna krijgen we onze kamer (tent) te zien. Echt heel leuk..met een balkon uitkijkend over de prachtige omgeving. Om 15.00 uur hebben we een high tea met worteltjes taart....en het is echt waar....deze is nog lekkerder als de koekela!! Had niet gedacht dit ooit te zeggen!!! Om 15.30 uur gaan we op game drive met July, onze gids voor de aankomende 2 dagen. Onderweg halen we nog 2 Amerikanen op. We zien uiteraard weer olifanten, hertachtige en nijlpaarden. Dan krijgt July een oproep dat er leeuwen bij het water zijn...hij trapt vol op zijn gas. Lijkt Max Verstappen wel...hij scheurt met ons over de zandwegen, worden echt flink door elkaar geschud..maar helaas bij aankomst zijn ze door de olifanten verdreven...rot olifanten. Daarna rijden we weer verder op zoek naar leeuwen. July doet super zijn best, rijdt door bosjes en al heen. Nog niet eerder meegemaakt. Maar we zien geen leeuwen. Langzaam gaat het schemeren, dan krijgt July een oproep dat er een luipaard gespot is. Weer scheuren we die kant op..en ja hoor daar is ons tweede luipaard..wat zijn het toch schitterende beesten. Het is inmiddels iets te donker geworden voor mooie foto's...De grote camara van Marco en de Amerikaanse krijgen ze niet mooi op beeld...ik maak een foto met mijn telefoon, dit blijkt gewoon de beste te zijn...ach je kunt fotograferen of niet... Moe, koud maar toch ook voldaan gaan we weer terug waar er een heerlijk diner staat te wachten. Na het diner zitten we nog even bij het kampvuur en gaan dan tevreden slapen. Hoewel slapen...Ik slaap erg onrustig door alle dieren geluiden, ik hoor nijlpaarden, olifanten en hyena's. Het lijkt wel of ze ruzie hebben..om 6 uur worden we gewekt voor een nieuwe dag. Als we naar buiten komen zien we in de verte 3 hyena's lopen.

Om 6.30 uur gaan we ontbijten bij het houtvuur. Het brood wordt geroosterd op het houtvuur. Waar ook de theepot op staat. Heel knus. Om 7.00 uur gaan we weer met July en de Amerikanen op pad. Gelukkig ligt er een gewatteerde poncho want het is weer stervens koud. Hadden ze geen stoelverwarming in kunnen bouwen :-).Uiteraard zien we weer olifanten, antilopen en nijlpaarden. We zien ook 4 leeuwen maar deze zitten verscholen in de bosjes. Ze staan een paar keer op, helaas komen ze niet uit de bosjes. Dus rijden we weer verder om van een kopje thee en een muffin te genieten. Daarna rijden we weer verder, opeens horen we een paar aapjes in een boom een hoop herrie maken, een stukje verder staat een groepje impala's strak 1 kant op te kijken. July zegt we gaan die kant op want er moet iets zitten. Het is niet te geloven maar we zagen weer een luipaard in de bosjes lopen. We hoopte natuurlijk dat hij eruit zou komen. Maar helaas hij ging lekker liggen. Getsie dachten wij, zo kunnen we net geen goede foto's maken. Maar July twijfelde geen moment en reed een stuk de bosjes in, wat eigenlijk niet mocht. Zo hadden wij het alleen zicht op de luipaard. Hij bleef op zijn gemak liggen en keek ons eens rustig aan. Na een hoop geklik van de camera's en mijn telefoon reden we weer uit het bos. We bleven bijna hangen en de takjes sloegen ons om de oren..maar ja dan heb je wel van een meter of 3 een luipaard gezien. Na deze geweldige ervaring reden we weer op ons gemak terug naar het kamp waar ons weer een lekkere lunch stond te wachten.

Na de lunch hebben we tijd om te relaxen. Dit gaan we doen op een uitkijk punt. Hier mogen we niet alleen naartoe lopen omdat er nijlpaarden kunnen oversteken:-)! We worden begeleid en krijgen een walkie talkie voor als we weer terug willen. Wat een rust en wat een uitzicht. We zien wat zwijnen en antilopen. Dan horen we weer een hoop geluid en zien we een grote groep nijlpaarden en 2 krokodillen.  Als we 2 mensen uit het dorp zien lopen schieten de krokodillen het water in en ook de nijlpaarden gaan snel verder. Om half drie vragen we of we opgehaald kunnen worden want om 15.00 uur staat er weer thee met iets lekkers op ons te wachten. Om 15.30 uur gaan we weer op pad. Dit keer gaan we een mokoro tochtje maken. We krijgen eerst uitleg over de procedure en stappen dan de mokoro in. Poster gaat ons door het water begeleiden en  Dr. Moss begeleid de 2 amerikanen. Onderweg krijgen we uitleg over de planten, bloemen en uiteraard de mooie vogels die we tegenkomen. Wat een serene rust hangt hier. Langs het water staat een buffel op zijn gemak wat te drinken. We gaan niet verder varen omdat we dan nijlpaarden tegen kunnen komen...nou die kom ik inderdaad liever niet tegen! Daarna leggen we aan om onze benen te strekken en wat te drinken. Ojee nee he:-( er komt aan de andere kant van het water een nijlpaard aanlopen...en ook nog eens een hele grote...hij kijkt ons aan en loopt het water in....help daar moeten we nog langs varen. Poster en Dr. Moss blijven gelukkig heel rustig. Ze wachten op nog een mokoro die in de verte aankomt. Je moet er namelijk niet alleen langsgaan, want dan volgt hij je en kan hij makkelijker aanvallen. Als je met meerdere bent raakt hij in de war..ik stap met samen geknepen billen in de mokoro, wij gaan er als laatste langs. Hij schiet onder water..ik denk niet vlakbij naar boven komen....ppfff hij komt pas weer naar boven als we er langs zijn. Ja we hebben het overleeft:-). We varen weer rustig verder. Uiteindelijk is het toch een geweldige belevenis!

Bij het eten wacht mij een nieuwe verrassing. Morgen ben ik jarig. Omdat we dan vroeg op pad gaan heeft Marco voor vanavond een taart geregeld...en deze krijg ik niet zomaar....alle mensen die op het kamp werken komen al zingend met een taart binnen. En het blijft niet alleen bij happy birthday...ze zingen nog veel meer liedjes met leuke en soms hele grappige dansje. Ik moet zelfs nog even meedansen, dit doe ik uiteraard met veel plezier.Wat een vrolijkheid en wat een feest. Dit heb ik nog nooit op mijn verjaardag meegemaakt..dus het moet toch een bijzonder jaar worden. De taart smaakt ons super goed. Vrolijk ga ik naar mijn bed om nog lekker na te genieten van dit geweldige optreden.

Morgen gaan we weer verder. Maar deze geweldige plek zal ik nooit meer vergeten!!